به نام خدا
آدمیاصالتاًحیوانی مذهبی است.زیست شناسی اساساًکاری با دین ندارد ودین هم تاآنجا که مامیدانیم به هیچ وجه مبتنی بر زیست شناسی نیست.داروین مشاهده گری بسیار دقیق بود ودر نظریه‌ی اوحقیقت مهمی وجود داشت واگر خوب فهمیده میشد هیچ نکتهی الحادی ای در آن نبود.اگر پیرو داروین هستید دلم به حالتان میسوزد چون ممکن نیست که پیرو داروین ودرعین حال مسیحی باشید. درحقیقت کسی که نحوه ی کار خدا را درجهان پدیده ی ما بر ما آشکار میکندشایشته ی آن است که بهترین معلم دینی نامیده میشود.
نقلقولهای بالا زیست شناسی رابه دین ربط میدهند.نقطه اشتراک آنها را هِرن(۱۹۶۸)به خوبی بیان کرده است:"شاید در هیچ عرصه ی دیگری جز زیست شناسی رویارویی میان مسیحیت وعلم تا بدین حد موجب سوءتفاهم نبوده وچنین زخم های عمیقی برجای ننهاده است"
اگر اصلاً محل نزاعی میان روانشناسی و دین وجود داشته باشد هماک نظریه ی تکامل است.در۱۸۵۶که داروین اصل انوال خودرا منتشر کرد دین گرایان محافظه کار بی درنگ به او حمله ور شدند.
ارتباط میان دین وزیست شناسی به لحاظ تاریخی منوط به نظریه ی تکامل بوده است اندکی پس از آن که داروین آرای خود را مطرح کرد جامعه ی مذهبی دچار اختلاف شد و عجیب آن که محافظه کاران در هر دوسوی دعوا حضور داشتند.یک گروه تکامل را خطری هولناک برای ایمان میدیدند زیرا تمایز میان انسان وسایر جانوران را کنار میگذاشت. طرفداران مذهبی داروینیسم نظریه ی تکاملی را شاهدی شگفت آور بر شیوه ی کار خدا از طریق قوانین طبیعی میدانستند. دامنه ی این نبرد به قرن ۲۱ هم کشیده شده است.
مسائل اصلی همان است که بود اما درجهان معاصر جریان اصلی علم از جایگاه مهم تری برخوردار است.
دین اگرچه به ظاهر بسی دور از زیست شناسی است درعمل از بسیاری جهات با آن ارتباط دارد.
درباره این سایت